Waarom niet meer formele structuren zoals wijkraden? eerst breed, dan diep!

Er lijken stemmen op te gaan in de stad Amsterdam om meer democratie op wijkniveau in te voeren.

Dit is leuk voor de mensen die al participeren. Laten we ons niet focussen op het eerst opzetten van formele (wijk)structuren, etc.  Daar kan heel veel energie naar toe gaan, wat je 'intern gericht' zou kunnen benoemen. Dan heb je bv wijkraden met wel een geweldig inspraak systeem waar een klein deel, en vaak dezelfde reeds actieven, aan deelnemen, waar machtstrijd energie kan opslokken, etc.  Energie die beperkt voorhanden is en dus ten koste van dingen gaat die  ECHT waarde toevoegen aan de dagelijkse leefsituatie etc.

Eerst BREED dan diep. Ga in onze K-buurt vooral die basis van deelname verbreden door eerst en vooral op leefbaarheid verhogende zaken te richten. De buurt TamTam beter te laten functioneren, bewonerscommissies helpen een betere achterdeur te regelen voor de flat. Draagvlak voor vluchtelingen in de wijk. Denk bottom up zelforganisatie faciliteren voordat je top-down nieuwe structuren gaat implementeren.

Het organisaties-ontwikkelingsmodel van de Hogeschool van Amsterdam

 laat zien dat organisatievorming een proces is wat door fasen heen gaat. Buurt emancipatie is een proces. Het kan zijn dat top down geïmplementeerde zaken als wijkraden heel goed werken in volgende fasen van organisatievorming, in buurten waar al veel en breed geparticipeerd wordt en die participatie toe is aan een betere kanalisering/ medezeggenschap / invloed. Maar de K-buurt is niet het Centrum van Amsterdam of ‘Zuid’ waar vele mensen gevraagd of ongevraagd participeren. Velen in de K-buurt zijn qua participatie afgehaakt omdat ze nooit resultaat zien van inspanningen. Daar helpt geen formele  structuur met interne discussie over het mandaat van een Technische commissie, hier is vooral  uithoudingsvermogen, vasthoudendheid en ondersteuning van effectief handelen richting stadsdeel en woningcorporatie nodig. En blijvende support van gemeenteraad en Stadsdeelcommissies die voor de kant van de bewoner opkomen.

Het gevaar met nieuwe wijkdemocratie-structuren is dat het iets lijkt is wat vanzelfsprekend door iedereen belangrijk zal worden gevonden. Daar kun je toch niet tegen zijn?  Maar in realiteit vooral hoger opgeleiden aanspreekt voor wie dit soort instrumentarium heel geschikt is en daarom vaak door hoger opgeleiden als oplossing zal worden aangedragen en vervolgens veel bijval krijgt in een implementatiefase van, jawel, de hoger opgeleiden die in de systemen zitten die over de implementatie van dit soort zaken gaan. De sjoelbak wordt ontworpen door hoger opgeleiden en is daarom heel geschikt voor hoger opgeleiden. Henk, Ingrid & Mo zijn dan allang afgehaakt.

Vandaar het pleidooi: Ga eerst BREED voordat je DE DIEPTE ingaat: versterk eerst de bestaande sociale infrastructuur: Boost de buurt, 100% organisatiegraad, en ga voor resultaat. Zie ook blogpost http://bit.ly/blogpostleefbaarheidipvparticipatievoorop