13 april: Een participatiemodel gebaseerd op vertrouwen doorzetten zonder vertrouwen?

13 april 2017, een Donderdagavond, was er een presentatie van concept Participatie plan voor betrokken buurtbewoners georganiseerd door projectteam SDZO. Er werd geconstateerd dat de aanwezigen, velen ‘de dragers van de K-buurt communities’ een goede schakering vertegenwoordigden van de buurt. De aanwezigen, kwamen echt met een open blik, en hebben keurig communicatiebureau Wijde Blik en projectteam de gelegenheid gegeven hun verhaal te doen.


                 





Daarna kwam de kritiek. En die was niet mals. Het vertrouwen dat er serieus wordt omgegaan met de buurt ontbreekt (zie ook blogpost www.bit.ly/blogpostnietserieusnemen )Wat die donderdagavond over tafel ging bij Stadsdeel was niet ‘oud zeer’ (disclosure: zelf ben ik nog maar een jaar actief en dwaal met open ogen van verbijstering rond ) maar wel ‘zeer’ gebaseerd op kennelijk diepgewortelde structuren en culturen. Een soort regenteske benadering van bewoners. Afhankelijkheden die bedoeld of onbedoeld in stand worden gehouden. Zelf-organisatie die bepaald niet wordt gestimuleerd. Een vraag van projectteam de week ervoor om ‘als buurt op te houden bij elkaar te komen’ spreekt boekdelen.

Als we als buurt het iedere keer alleen maar hebben over ‘de zaken zelf’ zoals grofvuil etc en daarbij steeds tegen dezelfde muur aanlopen, dan verspillen we onze energie aan klagen waar dat nauwelijks helpt. We moeten echt ook naar ons eigen functioneren en dat van SDZO kijken, op ‘systeem niveau’. Anders krijgen alleen maar nog meer frustratie of nog meer afhakers die participatie allang voor gezien houden. En terecht, ik snap dat volkomen.

Daarom willen we nu partner zijn van SDZO.

Waar schort het aan in de voorgestelde aanpak van Wijde Blik

De ondertitel op het plan van het communicatiebureau Wijde Blik spreekt boekdelen: ‘een gedragen plan’. Daar staat dus niet ‘het beste plan’ Het voelt alsof er een plan is en er draagvlak-leveranciers worden gezocht. Concrete gebeurtenissen geven daar ook aanleiding voor. Essentiële componenten lijken te missen. We weten inmiddels dat, als SDZO echt wil, de kaders breder kunnen. Niets daarover tijdens de presentatie. Zelfs niets uberhaupt over Sanne’s ‘Voorstudie K-midden’ of andere zaken die de buurt de afgelopen maanden voorstelde, zoals in de stopera, niet genoemd, laat staan ‘hoe gaan we jullie wensen realiseren.’


Het voelt meer alsof er een plan is wat ‘verkocht’ moet worden dan een serieuze poging om met de buurt samen ‘de buurt van de toekomst’ te bouwen. De buurt snapt de plannen van Wijde Blik / Projectteam heel goed, aan een gebrek aan begrip ligt het niet. Omgekeerd wel. Donderdag werd pijnlijk duidelijk dat bij SDZO er nog geen goed begrip is van wat de buurt bedoelt. Dat is iets daar kunnen we aan werken. Daar hebben we ook ideeen voor.


5000 mensen benaderen en ‘vragen naar hun wensen’ lijkt eerlijk en mooi tot je weet waarom dit niet werkt. Want het maximale voor de buurt bereik je er niet mee. Alleen een gevoel dat iedereen wat heeft mogen zeggen. HartvoordeKbuurt heeft veel werk gestoken om samen met de buurt alle barrieres tot participatie in kaart te brengen. Overigens de ruimte daarvoor gekregen van Projectteam in december. En op basis daarvan een andere aanpak ontwikkeld. Dan krijg je een heel ander ‘model’ Te vaak immers zijn het de mondige mensen of de mensen die het zich kunnen permitteren te participeren, die meedoen. En een model wat niet langer gebaseerd is op ‘afhankelijkheid’ van de buurt aan de overheid maar een overheid die faciliteert en ondersteunt.


In de dagen na donderdag heeft HartvoordeKbuurt aanwezige buurtbewoners hun reactie gevraagd en een soort ‘de-brief’ gedaan van de ervaring. Van velen is die niet mals. Er blijkt duidelijk een gebrek aan vertrouwen. Het model ‘je mag je wensen uiten’ vraagt aan de kant van SDZO dat die wensen dan ook serieus worden opgepikt en in actie worden omgezet. Aan dat laatste ontbreekt het. Nu dit traject doorzetten wat op hetzelfde principe is gebaseerd , zal de plank volledig mis slaan. Aan de andere kant is er dus ook een kans. De kans om serieus werk te maken van herstel van vertrouwen, en samen beter uit dit traject te komen. Ook daar spreken velen zich voor uit.

Als HartVoorDeKbuurt we enorm veel voorwerk gedaan, steeds samen met smaakmakers breed uit de buurt. We hebben experts die ons begeleiden. We hebben Makassarplein (www.bit.ly/hetpleinalskantelpunt) als voorbeeld ontdekt van dat wat wij zoeken: de onderlinge versterking van fysieke verandering met sociale doelen, en dat de manieren waarop, geen droom hoeft te zijn , maar gewoon kan. Daarvoor zullen we ook steeds meer en beter moeten proberen op eigen benen te staan als buurt.

HartvoordeKbuurt heeft het projectteam aangeven dat als het vertrouwen niet bestaat, voor een paricipatiemodel wat op datzelfde vertruwen is gebaseerd, je twee dingen kun doen: werken aan dat vertrouwen, of een ander model. Maarzo doorgaan is waanzin. Van onze kant willen we graag hierin helpen en investeren. We hebben ook expertise die ons terzijde staat (zie blogpost www.bit.ly/blogpostexpertise )

De bewoners zijn de kracht van een buurt. Ons doel is niet strijd maar constructiviteit. Ons doel is niet ‘de regie’ maar ‘samen de buurt van de toekomst te bouwen’. Onze wens is een overheid die dat stimuleert, ruimte geeft, faciliteert en er het meest mogelijke uithaalt wat erin zit.



+++++++

PS Illustratie dat er geen vertrouwen is Zie ook blogpost www.bit.ly/blogpostnietserieusnemen over het onstaan hier