Dat was toch een mooi begin van de zondag. In de Albert Heijn kwam ik X tegen. X had in de tijd van het begin van het buurtbudget, 2019 praten we, mij in de Albert Heijn naar de keel gegrepen. Dat heeft me toen erg aangegrepen, We hebben het er intern bij Hart voor de Kbuurt ook veel over gehad: gesprekken die ook in het bestuur van de Stichting Hart voor de Kbuurt zijn gevoerd over de veiligheid van dit werk doen. Is buurtbudget een veiligheidsrisico gezien de tegendruk die zoiets opwekt, en dan niet alleen de mentale uitputtingsslag maar zelfs de fysieke veiligheidsaspecten, doodsbedreigingen op de muur, keelgrijpen etc .
Ik heb dit geweldsincident ook altijd gezien als een uitvloeisel van de verdeeldheid die in die tijd actief de buurt werd ingeduwd vanuit ons gebiedsteam. Ergens aan de periferie slaan er dan altijd mensen door die denken in hun daden gesteund te worden door de woorden die ze horen rondgaan. Dit keelgrijpen in de Appie was zo’n incident (Er waren er meer, van een bloedbek geslagen worden, tot de intimidatie waarvan nog de deuken in de kantoordeur zitten). Destijds is dit veiligheidsaspect ook bij het Dagelijks bestuur en in evaluaties van buurtbudget aangekaart. Het is geen nieuws.
Vanochtend kwam ik X dus weer tegen in de Albert Heijn. We maakten een praatje omdat ik beter wilde begrijpen wat hij had ingevuld als buurt verbeteridee voor de buurt in het online dien-je-verbeter-voorstel-in formulier van https://1104enzo.nl/k-buurt-verbeter-plan-indienen/ . Het gesprek nam een onverwachte wending toen X zomaar out-of-the-blue zijn excuses begon te maken voor wat destijds gebeurde. Hij zei dat ie me wel 1000 excuses zou willen aanbieden voor zijn houding en wat er die tijd gebeurd was.
Inmiddels, na nu meerdere jaren, ziet hij wat we doen, welke echte resultaten we boeken en welke inspanningen dat vraagt, hoe we vechten voor de buurt, ook zijn buurt en de mensen die ook hem zo lief zijn. Samen met Lizette, ook zo een die echt vecht en waar hij terecht grote bewondering voor heeft. En er zijn er gelukkig meer in deze buurt, misschien niet altijd zichtbaar omdat ze het daar niet voor doen, maar we kennen ze! Waar vele anderen er vooral alleen maar over praten, naar bijeenkomsten er over gaan, eerst vragen of er wel geld is voor ze aan de slag gaan of mooie woorden rondpompen op papier.
Uiteraard heb ik die excuses aanvaard en gezegd dat ik heel blij was dat hij dit durfde uit te spreken. Daar is moed voor nodig. We voerden het gesprek over hoe teveel mensen in deze buurt teveel ego hebben en hoe hen dat, en daarmee de buurt, teveel in de weg zit. Hij zei ‘’ ik zat echt helemaal fout destijds, maar was zo bezig met mezelf, of ik wel gezien werd, dat soort dingen. Ik luisterde naar wat over je gezegd werd ipv te kijken naar het verschil dat je maakt, Dank je wel dat je toch bent doorgegaan Mike’’
X staat niet alleen. Er zijn het afgelopen jaar meerdere mensen naar me toe gekomen , waar op enig moment met enige wrijving de relatie geklapt is, om actief hun excuses aan te bieden voor de trouble they caused, deelden dat ze toch wel heel blij waren met wat ik ze heb geleerd, mogelijkheden gegeven , aangaven dat ze destijds met de verkeerde bril op keken en met wie het nu weer fijn samenwerken is.
Dat geeft optimisme voor de toekomst. En ook ruggesteun voor ’’Waai niet met alle winden mee, doe waar je in geloofd en ga voor draagvlak door het resultaat en daadkracht dat je levert, ipv instemming van iedereen vooraf te zoeken. Het is onmogelijk het iedereen altijd naar de zin te maken, maar doe wat je wel kunt, doe het met de beste bedoelingen, en meer kun je ook niet doen''. Al blijft wel de vraag: ‘’hoeveel energie mag dit allemaal kosten’’. Ergens zijn ook bij mij grenzen. Het moet wel een beetje leuk zijn, om dit vrijwilligerswerk te blijven doen. En dit was dan wel het dweilen, maar ‘’ gaat die kraan van verdeeldheid-zaaien ooit dicht’’?
‘’Wil je me een Brasa geven Mike?’’ Zo gingen we uit elkaar en begon de zondagochtend totaal onverwacht op een heel positieve vibe
Vanochtend kwam ik X dus weer tegen in de Albert Heijn. We maakten een praatje omdat ik beter wilde begrijpen wat hij had ingevuld als buurt verbeteridee voor de buurt in het online dien-je-verbeter-voorstel-in formulier van https://1104enzo.nl/k-buurt-verbeter-plan-indienen/ . Het gesprek nam een onverwachte wending toen X zomaar out-of-the-blue zijn excuses begon te maken voor wat destijds gebeurde. Hij zei dat ie me wel 1000 excuses zou willen aanbieden voor zijn houding en wat er die tijd gebeurd was.
Inmiddels, na nu meerdere jaren, ziet hij wat we doen, welke echte resultaten we boeken en welke inspanningen dat vraagt, hoe we vechten voor de buurt, ook zijn buurt en de mensen die ook hem zo lief zijn. Samen met Lizette, ook zo een die echt vecht en waar hij terecht grote bewondering voor heeft. En er zijn er gelukkig meer in deze buurt, misschien niet altijd zichtbaar omdat ze het daar niet voor doen, maar we kennen ze! Waar vele anderen er vooral alleen maar over praten, naar bijeenkomsten er over gaan, eerst vragen of er wel geld is voor ze aan de slag gaan of mooie woorden rondpompen op papier.
Uiteraard heb ik die excuses aanvaard en gezegd dat ik heel blij was dat hij dit durfde uit te spreken. Daar is moed voor nodig. We voerden het gesprek over hoe teveel mensen in deze buurt teveel ego hebben en hoe hen dat, en daarmee de buurt, teveel in de weg zit. Hij zei ‘’ ik zat echt helemaal fout destijds, maar was zo bezig met mezelf, of ik wel gezien werd, dat soort dingen. Ik luisterde naar wat over je gezegd werd ipv te kijken naar het verschil dat je maakt, Dank je wel dat je toch bent doorgegaan Mike’’
X staat niet alleen. Er zijn het afgelopen jaar meerdere mensen naar me toe gekomen , waar op enig moment met enige wrijving de relatie geklapt is, om actief hun excuses aan te bieden voor de trouble they caused, deelden dat ze toch wel heel blij waren met wat ik ze heb geleerd, mogelijkheden gegeven , aangaven dat ze destijds met de verkeerde bril op keken en met wie het nu weer fijn samenwerken is.
Dat geeft optimisme voor de toekomst. En ook ruggesteun voor ’’Waai niet met alle winden mee, doe waar je in geloofd en ga voor draagvlak door het resultaat en daadkracht dat je levert, ipv instemming van iedereen vooraf te zoeken. Het is onmogelijk het iedereen altijd naar de zin te maken, maar doe wat je wel kunt, doe het met de beste bedoelingen, en meer kun je ook niet doen''. Al blijft wel de vraag: ‘’hoeveel energie mag dit allemaal kosten’’. Ergens zijn ook bij mij grenzen. Het moet wel een beetje leuk zijn, om dit vrijwilligerswerk te blijven doen. En dit was dan wel het dweilen, maar ‘’ gaat die kraan van verdeeldheid-zaaien ooit dicht’’?
‘’Wil je me een Brasa geven Mike?’’ Zo gingen we uit elkaar en begon de zondagochtend totaal onverwacht op een heel positieve vibe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten