Hoezo ''uitsluiten'' en ''vertegenwoordigen''?

De stadsdeelcommissie is sterk op pad om Hart voor de Kbuurt, en het model waar we voor staan, te verduurzamen, ook al was dat niet voorzien in het eerdere stadsdeel buurtbudget voorstel.

Het Dagelijks Bestuur is met een reactie gekomen op de voorstellen van de SDC omtrent buurtbudget. Het is mooi dat er ruimte lijkt te worden geboden

https://zuidoost.notubiz.nl/document/9701338/1/Reactie%20DB%20op%20mogelijk%20advies%20SDC%20Buurtbudgetten%2021%2022

Een zin daarvan krijg wel mijn bijzondere aandacht




Ik begin een beetje klaar te raken met met deze framing, die we op vele plekken de kop boven het maaiveld zien uitsteken.


# Ten eerste: Hoezo ‘’uitsluiten’’? We komen op voor de Moskee,





maar net zo goed voor LGBTI





We maken met Corona een poster voor de HELE buurt, tweetalig, met afbeeldingen voor de laaggeletterden...





We sluiten daarbij NIEMAND uit, en doen dat op een manier die sneller, is, en meer leesbaar dan de overheid dat doet. En daar krijgen voor onze werkwijze ook nog eens veel waardering van mensen die daar best wel weet van hebben https://youtu.be/F-6Uvlpqbu4

# ten tweede: we zijn geen ‘’vertegenwoordigend lichaam’’. Dat is met een overheidsbril naar ons kijken en echt fundamenteel niet begrijpen hoe de contributieve democratie werkt en haar legitimiteit vandaan haalt. We zijn de bundeling van actieve bewoners die samen de schouders eronder willen zetten en samen willen werken voor een betere buurt. We zijn niet zoals de overheid proces gericht, maar op het realiseren van oplossingen gericht. De doe-democratie. Zorg-voor-de-buurt ontketenen democratie. We kunnen juist heel aanvullend werken, maar daarvoor moet wel de eigenheid van het maatschappelijk initiatief niet alleen erkent, maar ook gewaardeerd worden. En iedereen mag mee doen.




# ten derde We zijn het niet altijd met elkaar eens in een buurt, maar als Hart voor de Kbuurt proberen we altijd samen te werken. En dat doen we met heeeeeel veel partijen heeeeel goed en productief en fijn. Wat we merken is dat er actief partijen tegen ons in het harnas worden gejaagd. Deze dynamiek hebben we nu meermalen gedocumenteerd. En laten dat nu juist die partijen zijn die ambtelijk steeds onder een vergrootglas worden gelegd. Het geeft dan geen pas te insinueren dat we partijen zouden uitsluiten. Eerst verdeeldheid zaaien en dan eisen dat iedereen samenwerkt, dat werkt niet.




# ten vierde We zijn zeker niet perfect, maar we proberen het altijd in ieder geval. Welke andere organisatie in de buurt probeert zo de buurt bij elkaar te brengen, elkaars stemmen te horen, de buurt te informeren, buurtbijeenkomsten buurtbreed te houden waar iedereen aan kan deelnemen, te organiseren. Mensen op te zoeken, aan te moedigen actief te worden en deel te nemen. En doet de overheid het dan zoveel beter?





# ten vijfde: wat mist: het lijkt altijd maar te gaan over wat de overheid nodig heeft. Waar staat wat mensen nodig hebben om zich met ziel en zaligheid in te zetten en gemotiveerd te voelen? Hoe voorkom je dat de Angelique’s van deze wereld gillend weglopen? Hoe zorgen en borgen we dat we gaan werken op basis van het mantra van het DB zoals ze dat stelden 

• ruimte
• vertrouwen
• samenwerking
• resultaat

ipv dat we in de hoek worden gezet als een uitvoeringsorganisatie die blij mag zijn geld te ontvangen om de gebiedsplannen van de overheid uit te voeren. Daar zitten we niet op te wachten. We merken toch nog steeds wantrouwen, de samenwerking is op vlakken ver te zoeken, resultaat wordt niet gezien, er wordt meer naar processen gekeken dan naar wat je bereikt.

We zoeken een overheid die steunt, niet stuurt, een overheid die zelf-organisatie aanmoedigt, niet vervolgens ontkracht, een overheidsorganisatie die verbindingen legt, niet oplegt. (uit notitie democratisering)





In de evaluaties van HvA en Movisie is gelukkig a ruim aandacht gegeven, juist aan onze bijdrage aan community building en inclusiviteit (inclusieve burgermacht). Hoezo zit dat ''uitsluiten'' toch nog in de hoofden van enkele ambtenaren? Het lijkt er sterk op dat ons succes, die burgermacht, krachten naar boven brengt die dat succes willen ontkrachten. De meerdere gedocumenteerde cassussen waar top-down verdeeldheid in de buurt wordt gecreëerd geven daar sowieso aanleiding toe.

Dat is nog een stuk wat echt mist in de evaluatie en bespreking van de buurtbudgetten en democratisering.