Ik was vereerd er te mogen zijn en voel me daarom ook verplicht er wat over te delen zodat anderen er ook van kunnen weten.
Hoe kwam ik zo op die boot? En nog wel een bijzondere boot met bijzondere historie: ttps://www.rederijlampedusa.nl
Misschien goed even terug te schakelen dat de Kr8van Mokum vorig jaar augustus begon als lobby initiatief vanuit een aantal stadsorganisaties om bewonersinitiatieven in de wijk meer ruimte te geven en een plek aan de bestuurlijke tafel. https://drive.google.com/file/d/1OGuscDeLpBG2c_xcfL5fGRcFbS1RTD8f/view?usp=sharing
Toen wij, buurtplatformen-van-onderop uit ontwikkel buurten en van de coalitie van buurtplatformen Zuidoost in oktober 2020 kwamen met onze noodkreet http://www.bit.ly/noodkreetbuurtplatformrecht voor een buurtplatformrecht, leerden we van het bestaan van Kr8 vanMokum manifest en sloten leden van de Kr8 van Mokum zich aan bij het mede- ondertekenden van onze noodkreet . Eigenlijk operationaliseerden we de in algemene zin geformuleerde wensen van hun pamflet in een concreet te halen resultaat. Dit is hoe aldus in oktober 2020 de coalitie van buurtplatformen in de stad voor het buurtplatformrecht ontstond met dus 3 ‘’bloedgroepen’’ als achterban.
Het heeft heel wat energie gekost die coalitie-van-buurtplatformen in het voorjaar 2021 verder body te geven en dat buurtplatformrecht inhoudelijk invulling te geven met een voorstel www.bit.ly/notitiebuurtplatformrecht voor de invulling ervan, en ook politiek momentum en draagvlak gegeven in de gemeenteraad. https://dezwijger.nl/programma/new-democracy-51
We wachtten op een telefoontje om aan tafel te komen, maar dat telefoontje kwam maar niet omdat er andere telefoontjes door gemeente prioriteit kregen namelijk over een symposium in juli 2020, waar het buurtplatformrecht niet aan bod kwam. Van de nood een deugd makend, hebben we het subsidiegat [van jan 2021 tm heden, sept 2021] en het financieel ineenstorten van HvdK afgelopen maand gebruikt om het iig in de gemeenteraad weer op de politieke agenda gezet te krijgen.
Maar terug naar de boot. Het was een fijne tocht met fijne mensen en een open en constructief gesprek. De eerste vraag die we samen probeerden te beantwoorden was:
‘’Waarom is het soms zo lastig samenwerken?’’
Daar zijn natuurlijk heel veel deel antwoorden op mogelijk die dan ook de boot rondgingen:
Te weinig tijd, gefragmenteerde overheid, de noodzaak uit je eigen bubble te komen) het gebrek aan vertrouwen, de noodzaak voor durven sturen op input, hoe doe je dat dan, etc. Maar ook dat het soms WEL goed gaat. En is er een relatie over hoe we de samenwerking ervaren, met hoeveel we het wel niet hebben over die samenwerking? En hoe gaat het in andere gemeenten?
Ondanks de positieve sfeer en constructieve houding van iedereen, voelde ik me inmiddels een beetje ongemakkelijk op de boot.
- Ten eerste, als je uit Zuidoost komt, ben je niet gewend aan gespreken met een diverse groep mensen van verschillende kleuren en sociale omgevingen. De samenstelling van ons op de boot voelde een beetje teveel monocultuur. Dit blijft een aandachtspunt als we inclusief willen zijn.
- Ten tweede omdat ik graag met beelden werk, plaatjes, die scheppen context en geven de mogelijkheid om zaken, concepten, in relatie tot elkaar te zetten en veel informatie gestructureerd en gecondenseerd over te brengen. De setting leent zich daar niet voor.
- En als last but zeker not least, omdat ik voelde dat we het wel eens over meer dan alleen ‘’de samenwerking algemeen’’ zouden kunnen gaan hebben maar ook over het buurtplatformrecht. En we dan toch echt niet met een goede schakering vanuit bewonerskant op de boot zaten om het daarover te gaan hebben, immers maar 1 van de 3 bloedgroepen en ik zou dan voor alle anderen zomaar moeten spreken?
Ik heb dan ook meteen het voorbehoud gemaakt dat als we het over het buurtplatformrecht gaan hebben, dat een eigen sessie vraagt met een andere invulling van deelnemers. En dat dit ook zo met Firoez was besproken als voorwaarde voor deelname aan deze boottocht. ‘’Wie een meeting over het buurtplatformrecht wil, belt eerst Zuidoost ‘’ kwamen we overeen.
Natuurlijk gingen we het toch over het buurtplatform recht hebben. Met overigens interessante wending. Maar dat komt hieronder.
Over de lastige samenwerking heb ik maar ingebracht dat in mijn optiek op meta nivo de systeemwereld - leefwereld dichotomie de basis is van veel ellende, maar de analyse ervan ook van veel oplossingen. Of dat nu is het afrekensysteem van ambtenaren waarmee je het ‘’algoritme van de overheid’’ kunt bijstellen, of de enorme besparingen die er mogelijk zijn als je met minder systeem gaat werken. Voor het systeem is de oplossing voor ieder probleem : meer system. Terwijl er toch echt ook een andere oplossing is, zeker als er 350 miljoen bezuinigd moet worden in deze stad.
En probleem wat vaak ter sprake komt, is dat de overheid, en dat is op zich heel goed, heel proces gericht is, betrouwbare overheid, rechtmatigheid etc. Maar het heeft ook zijn limitering. ‘’Iedereen niets’’ is ook heel rechtmatig maar daar schieten we niet zoveel mee op. Er is een oplossing voor: net zoals er voorheen veel naar de markt ging, de privatisering, is er nu reden om te outsourcen naar maatschappelijk initiatief (Alleen moet je als overheid wel gaan loslaten dat die dan als een mini-overheidje zouden moeten gaan functioneren. De initiatieven zijn namelijk resultaatgericht, doeltreffendheid, en dat is nu precies hun kracht
Op een tweede level is het niet alleen het inhoudelijk verschil tussen en systeem en leefwereld een issue, maar is er ook het enorme machtsverschil om te adresseren. Daar zijn zeker een aantal zaken mogelijk om dat te redresseren (Collectiviseren, transparantie, positie borging in rechten etc. Noteer dat ik hier niet zet allerlei meebeslis system, want de ervaring leert dat je kunt meebeslissen tot je een ons weegt, het is in de uitvoering waar het verschil gemaakt wordt)
Wat we merken in Zuidoost is dat die collectivisering vaak wordt tegengewerkt, niet erkend. etc. Met enorm verlies aan energie. motivatie etc. Organisatie graad versterking is nodig, collectivisering op buurtniveau is nodig om enig tegenwicht te geven
En voila, we kwamen dus toch op het buurtplatformrecht.
In Engeland zeggen ze het zo mooi over buurtplatformen
They give the community a voice and a structure for taking action
Bij Hart voor de Kbuurt hadden we het ook al zo verdeeld, alleen anders verwoord
Vanuit de aanwezige ambtenaren is opgemerkt dat het dus om een erkenning van een status gaat, even los van of we het een buurtrecht noemen, en dat het niet noodzakelijk is dat iedere buurt er een heeft. Dat klopt, het is er idd alleen als er actieve bewoners zijn die zo’n netwerk van netwerken in de buurt gevormd hebben. Je kunt, en moet, zelf-organisatie niet top-down organiseren, zoals de G-buurt fraude heel duidelijk heeft geleerd. En ook debacle Nellestein, ea gebieden in Zuidoost op dit moment. En als er meerdere netwerkorganisaties een dergelijke status claimen, laat dan een ingewerkte stadsdeelcomm daar een beslissing over nemen. Voor een dergelijke afweging hebben we ook een set criteria voor bedacht [zonder dat dit absolute voorwaarden moeten worden ] www.bit.ly/criteriaplatform Zo borgen we de status in de representatieve democratie en voorkomen dat platformen over tijd zichzelf overlevende fossielen worden. Iedere 4 jaar opnieuw status toekenning als balans tussen ''ieder jaar moeten hijgen'' en ''nooit meer weg''.
Men begrijpt dat het hier gaat om een visie over het leggen van een sociaal/democratische infrastructuur in de stad. Of eigenlijk, een infra die er al is in kracht helpen zetten. Een infra die maatwerk biedt ipv stadsbreed ´de terreur van hetzelfde´. Het sluit nauw aan bij iets wat ook al in het Maak Akkoord staat.
Ga dus NIET iets nieuws proberen te scheppen, maar het is er al. In flats en wijkjes, die zich weer bundelen op buurt nivo en daar allerlei initiatieven en andere stakeholders verbinden. Geef dat POKON.
Hoe groot je '' buurt'' defineert? Laat dat aan de buurt zelf over.
Een dergelijke infrastructuur in de hele stad is er niet van de ene op de andere dag, maar je kunt wel ergens mee beginnen omdat er wel degelijk in veel buurten al WEL een eerste kasplantje is. Het is mijn overtuiging dat er in iedere buurt zo´n netwerkorganisatie latent aanwezig is. Ik gaf aan dat we er in Zuidoost hard aan te trekken om in elke buurt zo’n buurtplatform te ontdekken en te steunen, vanuit een dergelijke visie www.bit.ly/notitiebuurtorganisatieinelkebuurt . Dat lijkt te lukken (als we maar voorkomen dat het met top-down interventies kapot wordt gemaakt, het zogenaamde Kuifje in Afrika effect, wat ik heb leren kennen in mijn jaren in de ontwikkelingssamenwerking
Er werd vanuit een collega die bij de gemeente werkt gepleit voor een snelle invoering van experiment versus een geleidelijke want voor je het weet is de window of opportunity er niet meer die er nu wel is om hier mee aan de gang te gaan.
Daar kwam tegengas over vanuit aanwezigen die eerst meer willen studeren en langer de tijd nemen omdat het implicaties kan hebben voor accounthouderschap, gebiedspool relaties, etc.
Het was een ambtenaar die de vinger op de zere plek wist te leggen: ‘’maar misschien zitten we hier wel met twee soorten beestjes aan boord: De wijkorganisaties als welzijns organisaties zitten er misschien heel anders in.’’
Dat was voor mij wel een eyeopener van de middag en een inzichtdoorbraak moment. Dat is natuurlijk ook zo. Sommige wijkorganisaties hebben relaties met WPI, ontvangen geld uit de sociale basis etc. Allemaal prachtige dingen, maar het is juist ook soms voor de interactie met die welzijnsorganisaties dat het van belang is dat er een bewoners buurtplatform is. Soms lopen de belangen met welzijnsorganisaties gelijk, maar soms ook juist niet hebben we gemerkt in Zuidoost. Dat mag. Maar vraagt wel een andere insteek.
Buurtplatformen als bewoners collectieven voor buurtverbetering zullen mijns inziens zich meer thuis voelen bij de subsidieregeling integraal maatschappelijk initiatief dan bij de sociale basis. [En hoe het buurtbudget via Model C in zuidoost verdeeld wordt kan heel veel helpen bij het helpen opstaan van veel buurtplatformen. Zo zijn ook wij als HvdK ooit ‘’opgestart’’ http://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2021/07/je-kunt-participatie-ook-door-de-buurt.html ]
Buurtplatformen zijn per definitie niet perfect. Je kunt ons afrekenen op resultaat, maar niet sturen op resultaat. Ga uit van wat er wel is, en koester dat, ipv langs allemaal maatlinten te leggen. En zie de parallellen met wat er al in het woondomein is,[zelforganisatie en interactie met wooncorporaties] En neem een externe partij zoals !Woon in de arm om het begeleiden uit handen van de overheid te houden die vaak sturend bezig is, zo niet concreet verstorend. En het leren door de hele stad te bevorderen, en misschien wel een aantal diensten te kunnen verlenen aan de platforms waar platforms zelf (nog) niet aan toe komen/zijn of waar schaal in zit.
Een tweede doorbraakmomentje kwam toen het ging over positie en middelen en de stads besparing van 350 miljoen. Voor ons, hoe raar dat ook klinkt in onze penibele financiële situatie, is ‘’positie erkenning’’ nog belangrijker dan ‘’middelen’’, omdat we helemaal leeg lopen op hoe een vaak bevoogdende overheidscultuur in Zuidoost langs en om ons heen loopt, en verdeeldheid in de buurt organiseert.
Die middelen zijn WEL interessant in het perspectief van de 350 miljoen bezuinigingen. Het is mijn stellige overtuiging dat Hart voor de K-buurt's inzet enorme kostenbesparingen opleveren. De K-buurt is een ontwikkelslag aan het doormaken, mede door de aanwezigheid van het buurtplatform, die bij andere gebieden in Zuidoost opvalt. Voorbeelden in andere posts van deze blog.
De grondslag van die meerwaarde is helder en verweven in de essentie van wat we zijn en hoe we werken: We borgen integraliteit voor de overheid op een manier dat het de overheid heel veel afstemming tussen kokers zou kosten, we zijn resultaatgericht, we stapelen doelen, kunnen de mensen beter bereiken, hebben korte lijnen, werken vanuit intrinsieke motivatie en zijn inmiddels vaak het collectief geheugen van een vaak wisselend ambtelijk apparaat. Tel uit je winst overheid. Los van alle democratiserings dialogen en redenen. Bewoners collectiviseren per buurt en producent van de stad laten zijn [ipv alleen maar consument] loont ook gewoon !
Tijdens deze informele ontmoeting hebben we naar elkaar geluisterd. Ondanks de eenzijdige samenstelling van de groep hebben we meerstemmigheid ervaren zowel binnen de groep “bewonersinitiatieven” als binnen collega ambtenaren. Voor mij persoonlijk zijn een aantal doorbraakmomenten geweest en heb ik meer inzicht gekregen in de kern van onze discussie wat de buurtplatform recht betreft, de kansen dien het biedt en de kans die het nog heeft om deze bestuursperiode gerealiseerd te worden.
Ik hoop van harte dat het gesprek met de coalitie van buurtplatformen nu eindelijk snel gevoerd gaat worden.
NB deze blogpost werd geschreven op persoonlijke titel en bovenstaand relaas geeft slechts de eigen indrukken weer van de middag en is in die zin geen ''verslag'' van alles wat werd besproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten