Er is woensdag een bijeenkomst over model C buurtbudgetten. Wat gaat dat ons brengen?
https://www.amsterdam.nl/nieuws-zuidoost/bijeenkomst-buurtbudgetten-2022/
Ik breng in herinnering: er zijn destijds, 2018, 2 experimenten met buurtbudgetten gedaan in Zuidoost, elk met een andere aanvliegroute
# G-buurt begon met de uitnodiging ergens aan mee te gaan doen; een uitnodiging om samen te komen, een groep te formeren en een plan te maken .
# K-buurt begon bij het in kracht zetten van wie wat doet, en dat mogelijk maken, ruimte geven:
Het is het verschil tussen top down (bedacht proces waar bewoners aan mee mogen doen) en bottom up (kijken wat er is, naar voren stapt en dat steunen)
het is het verschil tussen meebeslisdemocratie en doe democratie
(en begrijp me niet verkeerd, die eerste is OOK relevant, maar dan heb je een uitvoeringsorganisatie nodig die de beslissing gaat uitvoeren, daar zit de energie en motivatie van bewoners niet, om uitvoeringsorganisatie te zijn. je moet de motivatie van de bewoners leidend laten zij, dat is daar mee besliscriterium) Helaas lijkt de tweede, de maatschappelijke democratie, het kind van de rekening te worden in democratiseringsland, simpelweg omdat de overheid die eerste snapt, en zelfs wij bewoners er zo mee zijn opgegroeid, dat we nauwelijks zien dat er ook nog heel andere, doe-democratische wegen zijn die net zo goed legitiem zijn
Afijn, inmiddels zijn we 3 jaar verder en weten we wat die twee insteken hebben opgeleverd: In de G-buurt kwam al niet heel veel van de grond anders dan plannen, vervolgens een fraude, en daarmee een ontredderde buurt (die inmiddels met veel lijmpogingen goed bezig is op te krabbelen) Dit allemaal ondanks veel support en medewerking van het gebiedsteam. De G-buurt is er tot nu toe nog weinig mee opgeschoten. Een Kbuurt waarvan alom wordt gezien dat die enorm vooruit is gegaan, waar extern rapporten over het succes worden geschreven: https://bit.ly/movisieinclusieveburgermacht en waar gister iemand van de D buurt nog vroeg of ie niet naar Kbuurt kon verhuizen 'want daar gebeurt ten minste iets'' . Dit alles ondanks veel tegenwind vanuit gebiedsteam, omdat de lokale overheid de bittere pil niet wil slikken dat je dus dingen echt anders moet aanpakken dan de overheid ze zou aanpakken en je iedere keer weer in dat keurslijf probeert te persen. Zie in dat kader dit korte filmpje van en PdZ sessie over het buurtplatformrecht en ''inclusief werken'' van raadslid Lene Grooten (GL) en Thijs van Mierlo (LSA) 4 min compilatie https://youtu.be/Bvg3axTKN3
Vlieg je het aan vanuit wat het systeem nodig heeft en vindt (vaak procesgericht, werk je bijvoorbeeld voor draagvlak) of vlieg je het aan wat de leefwereld, de echte wereld nodig heeft: wat werkt, wat motiveert mensen om de handen uit de mouwen te steken, en werk je aan resultaat, die buurt van A naar B brengen?
Wordt woensdag een een subsidie verdeel proces (er is zoveel geld, wie wil het hebben, maak samen een plan) of een buurtbeweging/platformen opbouwsupportproces? Als je met het geld begint, begin je aan de verkeerde kant in Zuidoost.
Mijn inzet en gevecht tot nu toe was om te beginnen met de relevantie van buurtplatform , hoe krijg je dan de status van buurtplatform op basis van wat je doet, wat voor waarde brengt dat een buurt, hoe doe je zoiets, hoe legitimeer je dat, en vervolgens pas wat heb je daarvoor nodig.
Bestuurlijk wordt dan wel gesteld: ‘’we moeten niet op basis van geld maar op basis van intrinsieke motivatie etc werken’’. maar ambtelijk wordt gesteld ‘’’ik moet gewoon zorgen dat gemeenschapsgeld op een rechtmatige manier de maatschappij in gaat’’ - waarbij het geld verdelen dus voorop staat.
Als dat het uitgangspunt is, nog even los van het feit dat er ooit ook nog een idee was meer Hart voor de Kbuurt-achtigen te laten ontstaan https://zuidoostenmeer.nl/dirk-de-jager-de-nieuwe-buurtbudgettenregeling-zorgt-voor-een-gelijkwaardige-samenwerking/ , dan had het zin gehad daarover het gesprek aan te gaan: Wat ZIJN dan die kritische succesfactoren die de Kbuurt inmiddels de afgelopen jaren zoveel vooruit hebben gebracht via een buurtplatform dat aan de wegen timmert (soms letterlijk) en de essentie van hoe dit in praktijk werkt (in plaats van hoe de systeemwereld graag zou willen dat het werkt )
Het aanbod om hierover vooraf het gesprek aan te gaan is helaas vanuit stadsdeel niet aangenomen. Dat mag rechtmatig gezien. Ik merk wel dat rechtmatigheid te vaak als schaamlap wordt opgevoerd (zelfs als het tot verdeeldheid leidt in een buurt, dat wordt dan op de koop toe genomen als collateral damage) , terwijl we als bewoners van zuidoost zeker een rechtmatige overheid verwachten maar ook een die optimaal waarde levert vanhet maatschappelijk geld, ofwel doetreffendheid.
Zie ook wat de vorige ombudsman daarover meldde, ‘’ De overheid is nog teveel gericht op efficiëntie en rechtmatigheid, terwijl de burger vraagt om effectiviteit en maatschappelijkheid.’’
In de aanbevelingen van onze stadsdeelcommissie over de buurtbudgetten voorjaar 2021 https://zuidoostenmeer.nl/dirk-de-jager-de-nieuwe-buurtbudgettenregeling-zorgt-voor-een-gelijkwaardige-samenwerking/ staan een paar belangrijke zinnen, zoals oa
- Zet in op ‘het stimuleren van een duurzaam bewonersplatform per (organische)buurt’, met een visie van een buurtplatform in iedere buurt in Zuidoost op de lange termijn.
- Ga uit van de kracht die er is. Als die er nog NIET is kan dat niet van bovenaf 'bepaald' of 'georganiseerd' worden. (zie ook de HvA aanbeveling ‘’zet leiderschap in kracht’’)
- Kijk en luister wat er opstaat/ aandient, ga dus NIET op zoek en ga NIET kunstmatig groepen formeren/ forceren. Ofwel streef naar een groep (per organische buurt/wijk) die zichzelf aanmeldt en de kracht zelf heeft een plan te maken voor het buurtbudget, met die buurt, voor die buurt.
- Laat bij meerdere groepen de Stadsdeelcommissie een keuze maken.
- Erken de bestaande actieve bewoners en erken het leiderschap wat er in een buurt is, deze hoeft niet perfect te zijn, ondersteun dat zonder dat te sturen met dwingende kaders over werkwijze (zie ook het movisie rapport)
- Zet in op een onafhankelijke organisatie (dus geen ambtelijke afdeling) om ondersteuning te bieden. Die bijv. kan ondersteunen bij de noodzakelijke administratieve verantwoording/ boekhouding en andere praktische vragen.
Er worden door de stadsdeelcommissie ook criteria aangereikt voor: ‘’welke organisatie(s) dan in zo’n buurt?’’
Borging, door criteria ‘voor erkenning van buurtplatforms’ te ontwikkelen, voorbeelden kunnen zijn:
De vraag is altijd wel: en wie bekijkt dat en legt ons langs de maatlat? Zeker na de debacles met ambtelijk en top down aangezwengelde buurtplatformen in diverse buurten in zuidoost (zie ook het externe onderzoek https://bit.ly/buurtplatformrapport ), het debacle met de doorgestoken kaart van de zwaar eenzijdige gebiedsmonitor van afgelopen zomer 2021 ww.bit.ly/gebiedsmonitortegekvoorwoorden, de gebiedsplanparticipatie rapportage (www.bit.ly/gebiedsplanpereffrap ) etc is er geen vertrouwen dat je zoiets aan een ambtelijke staf kunt toevertrouwen.
Bovendien gaat de overheid te vaak te werk vanuit de eigen blik en maakt dat vervolgens de maatstaf, in plaats van de aanvullendheid te zien van het anders te werk gaan van het maatschappelijk initiatief (= ondernemerschap ) die juist dingen gedaan krijgen OMDAT ze anders werken dan als een mini-overheid te werk zou gaan.
https://www.amsterdam.nl/nieuws-zuidoost/bijeenkomst-buurtbudgetten-2022/
Ik breng in herinnering: er zijn destijds, 2018, 2 experimenten met buurtbudgetten gedaan in Zuidoost, elk met een andere aanvliegroute
# G-buurt begon met de uitnodiging ergens aan mee te gaan doen; een uitnodiging om samen te komen, een groep te formeren en een plan te maken .
# K-buurt begon bij het in kracht zetten van wie wat doet, en dat mogelijk maken, ruimte geven:
Het is het verschil tussen top down (bedacht proces waar bewoners aan mee mogen doen) en bottom up (kijken wat er is, naar voren stapt en dat steunen)
het is het verschil tussen meebeslisdemocratie en doe democratie
(en begrijp me niet verkeerd, die eerste is OOK relevant, maar dan heb je een uitvoeringsorganisatie nodig die de beslissing gaat uitvoeren, daar zit de energie en motivatie van bewoners niet, om uitvoeringsorganisatie te zijn. je moet de motivatie van de bewoners leidend laten zij, dat is daar mee besliscriterium) Helaas lijkt de tweede, de maatschappelijke democratie, het kind van de rekening te worden in democratiseringsland, simpelweg omdat de overheid die eerste snapt, en zelfs wij bewoners er zo mee zijn opgegroeid, dat we nauwelijks zien dat er ook nog heel andere, doe-democratische wegen zijn die net zo goed legitiem zijn
Afijn, inmiddels zijn we 3 jaar verder en weten we wat die twee insteken hebben opgeleverd: In de G-buurt kwam al niet heel veel van de grond anders dan plannen, vervolgens een fraude, en daarmee een ontredderde buurt (die inmiddels met veel lijmpogingen goed bezig is op te krabbelen) Dit allemaal ondanks veel support en medewerking van het gebiedsteam. De G-buurt is er tot nu toe nog weinig mee opgeschoten. Een Kbuurt waarvan alom wordt gezien dat die enorm vooruit is gegaan, waar extern rapporten over het succes worden geschreven: https://bit.ly/movisieinclusieveburgermacht en waar gister iemand van de D buurt nog vroeg of ie niet naar Kbuurt kon verhuizen 'want daar gebeurt ten minste iets'' . Dit alles ondanks veel tegenwind vanuit gebiedsteam, omdat de lokale overheid de bittere pil niet wil slikken dat je dus dingen echt anders moet aanpakken dan de overheid ze zou aanpakken en je iedere keer weer in dat keurslijf probeert te persen. Zie in dat kader dit korte filmpje van en PdZ sessie over het buurtplatformrecht en ''inclusief werken'' van raadslid Lene Grooten (GL) en Thijs van Mierlo (LSA) 4 min compilatie https://youtu.be/Bvg3axTKN3
Vlieg je het aan vanuit wat het systeem nodig heeft en vindt (vaak procesgericht, werk je bijvoorbeeld voor draagvlak) of vlieg je het aan wat de leefwereld, de echte wereld nodig heeft: wat werkt, wat motiveert mensen om de handen uit de mouwen te steken, en werk je aan resultaat, die buurt van A naar B brengen?
Wordt woensdag een een subsidie verdeel proces (er is zoveel geld, wie wil het hebben, maak samen een plan) of een buurtbeweging/platformen opbouwsupportproces? Als je met het geld begint, begin je aan de verkeerde kant in Zuidoost.
Mijn inzet en gevecht tot nu toe was om te beginnen met de relevantie van buurtplatform , hoe krijg je dan de status van buurtplatform op basis van wat je doet, wat voor waarde brengt dat een buurt, hoe doe je zoiets, hoe legitimeer je dat, en vervolgens pas wat heb je daarvoor nodig.
Bestuurlijk wordt dan wel gesteld: ‘’we moeten niet op basis van geld maar op basis van intrinsieke motivatie etc werken’’. maar ambtelijk wordt gesteld ‘’’ik moet gewoon zorgen dat gemeenschapsgeld op een rechtmatige manier de maatschappij in gaat’’ - waarbij het geld verdelen dus voorop staat.
Als dat het uitgangspunt is, nog even los van het feit dat er ooit ook nog een idee was meer Hart voor de Kbuurt-achtigen te laten ontstaan https://zuidoostenmeer.nl/dirk-de-jager-de-nieuwe-buurtbudgettenregeling-zorgt-voor-een-gelijkwaardige-samenwerking/ , dan had het zin gehad daarover het gesprek aan te gaan: Wat ZIJN dan die kritische succesfactoren die de Kbuurt inmiddels de afgelopen jaren zoveel vooruit hebben gebracht via een buurtplatform dat aan de wegen timmert (soms letterlijk) en de essentie van hoe dit in praktijk werkt (in plaats van hoe de systeemwereld graag zou willen dat het werkt )
Het aanbod om hierover vooraf het gesprek aan te gaan is helaas vanuit stadsdeel niet aangenomen. Dat mag rechtmatig gezien. Ik merk wel dat rechtmatigheid te vaak als schaamlap wordt opgevoerd (zelfs als het tot verdeeldheid leidt in een buurt, dat wordt dan op de koop toe genomen als collateral damage) , terwijl we als bewoners van zuidoost zeker een rechtmatige overheid verwachten maar ook een die optimaal waarde levert vanhet maatschappelijk geld, ofwel doetreffendheid.
Zie ook wat de vorige ombudsman daarover meldde, ‘’ De overheid is nog teveel gericht op efficiëntie en rechtmatigheid, terwijl de burger vraagt om effectiviteit en maatschappelijkheid.’’
In de aanbevelingen van onze stadsdeelcommissie over de buurtbudgetten voorjaar 2021 https://zuidoostenmeer.nl/dirk-de-jager-de-nieuwe-buurtbudgettenregeling-zorgt-voor-een-gelijkwaardige-samenwerking/ staan een paar belangrijke zinnen, zoals oa
- Zet in op ‘het stimuleren van een duurzaam bewonersplatform per (organische)buurt’, met een visie van een buurtplatform in iedere buurt in Zuidoost op de lange termijn.
- Ga uit van de kracht die er is. Als die er nog NIET is kan dat niet van bovenaf 'bepaald' of 'georganiseerd' worden. (zie ook de HvA aanbeveling ‘’zet leiderschap in kracht’’)
- Kijk en luister wat er opstaat/ aandient, ga dus NIET op zoek en ga NIET kunstmatig groepen formeren/ forceren. Ofwel streef naar een groep (per organische buurt/wijk) die zichzelf aanmeldt en de kracht zelf heeft een plan te maken voor het buurtbudget, met die buurt, voor die buurt.
- Laat bij meerdere groepen de Stadsdeelcommissie een keuze maken.
- Erken de bestaande actieve bewoners en erken het leiderschap wat er in een buurt is, deze hoeft niet perfect te zijn, ondersteun dat zonder dat te sturen met dwingende kaders over werkwijze (zie ook het movisie rapport)
- Zet in op een onafhankelijke organisatie (dus geen ambtelijke afdeling) om ondersteuning te bieden. Die bijv. kan ondersteunen bij de noodzakelijke administratieve verantwoording/ boekhouding en andere praktische vragen.
Er worden door de stadsdeelcommissie ook criteria aangereikt voor: ‘’welke organisatie(s) dan in zo’n buurt?’’
Borging, door criteria ‘voor erkenning van buurtplatforms’ te ontwikkelen, voorbeelden kunnen zijn:
- Hebben ze daadkracht en kunnen ze voorbeelden laten zien?
- Nemen ze zoveel mogelijk andere buurtbewoners mee in wat er speelt in de buurt?
- Werken ze vanuit (en samen met) de zwakkeren van de samenleving?
- Helpen ze anderen op weg om op eigen benen te staan? (capability development)?
- Leggen ze verbindingen in de buurt en staan ze open zodat anderen kunnen aanhaken?
- Hebben ze de vaardigheden om een breed en divers ‘draagvlak’ in de buurt te realiseren/ te laten zien?
- Zijn ze transparant over wat ze doen, hoe ze dat doen en dat is laagdrempelig terug te vinden?
- Ordenen ze info voor de buurt en communiceren ze die zo breed mogelijk met de buurt?
- Helpen ze het coalitieakkoord vooruit?
- Weten ze ook zelf (extern) geld en support voor de buurt te mobiliseren?
Bovendien gaat de overheid te vaak te werk vanuit de eigen blik en maakt dat vervolgens de maatstaf, in plaats van de aanvullendheid te zien van het anders te werk gaan van het maatschappelijk initiatief (= ondernemerschap ) die juist dingen gedaan krijgen OMDAT ze anders werken dan als een mini-overheid te werk zou gaan.
Het wordt een interessante week
Geen opmerkingen:
Een reactie posten