Een pijnlijke avond in Pakhuis De Zwijger, Het ging over stedelijke vernieuwing 2.0, de ontwikkelbuurten en bewonersparticipatie (registratie zie https://dezwijger.nl/programma/stedelijke-vernieuwing-2-0 )
Er zaten echt twee lagen in de avond
We waren met een aantal bewoners van Hart voor de Kbuurt naar Pakhuis de Zwijger gegaan,
Eigenlijk waren we een beetje naar toe getrokken / geduwd, met de verse ommedraai nav de participatiestaking in onze zak, en als enige ontwikkelbuurt waar bewoners de participatie zelf organiseren.
Aan de ene kant was het natuurlijk mooi dat er zoveel aandacht is voor vernieuwing en met name ‘’De participatie’’ maar het is nog steeds traditioneel, zo niet paternalistisch, gedacht. Je wordt gevraagd op te komen draven, en vervolgens vooral in de rol van toeschouwer geduwd, garnering op de voorste rij, om toe te horen wat de bobo’s te vertellen hebben
zoals een mevrouw, en niet de minste omdat ze ooit diep in het ‘’zwart beraad’’ zat, me opmerkte ...
‘’pas op: Ze zeggen dat ze je als partner willen zien maar ze reduceren jullie meteen tot de rol die ze jullie toedichten vanuit wat zij zich kunnen voorstellen wat jullie kunnen, niet vanuit dat wat jullie zelf allemaal hebben klaar gebokst. Dat jullie innovatieve oplossingen hebben gevonden voor ongeveer elk probleem wat daar over tafel ging kwam niet uit de verf. Voor je het weet wordt je geconditioneerd om met ieder klein stukje voorwaarts heel blij te zijn en dankbaar ipv echt een gelijkwaardige positie. Zo wordt het nooit wat met dat partnerschap.’’
Het machtevenwicht is heel teer en broos. en eigenlijk is er helemaal geen machtsevenwicht waarin je als bewoners serieus als partner gezien wordt. Zo’n avond bevestigt dat alleen maar weer omdat de bewoners-met-ideeën niet aan tafel zaten. De enige bewoner die echt een rol kreeg, en ze vulde die overigens geweldig in, was de mevr uit Noord aan de maquette.. Maar het was nog steeds de rol hoe bewoners vooral wensen-leveranciers zijn, niet oplossingen-generatoren en ook innovatie leveranciers en experimenteerders, ook op het gebied van proces. De bewoner als part of the problem to be solved ipv als part of the solution.
Als de bewoners echt serieus genomen willen en moeten worden dan was gisteravond vooral een illustratie dat de wil er kennelijk is maar we nog een lange weg te gaan hebben. Eigenlijk zou de avond gewoon nog een keer moeten worden overgedaan met dezelfde bobo’s, maar dan in een ander format…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten