De overheid heeft contracten lopen met allerlei organisaties die taken voor haar uitvoeren.
Dat zijn bijvoorbeeld Swazoom (het Jongerenwerk in Zuidoost), PBAZO (de buurthuizen), Buurtwerkkamers, etc. Binnenkort moeten die contracten opnieuw worden onderhandeld en ondertekend voor een volgende periode. In al die contracten moet worden opgenomen dat professionele organisaties worden verplicht om (a) bewoners(-organisaties) te helpen de taken zelf te gaan uitvoeren, en (b) ernaar toe te werken om ze over te dragen aan bewoners(-organisaties).
De voordelen van bewoners die eigenaarschap en nabuurschap op zich nemen, die zelf niet langer consument maar producent van de stad worden, zijn evident. Zij zullen uitdagingen in hun buurt/wijk op een integrale manier aanpakken. De lijnen tussen besluitvorming en uitvoering worden korter. Bewoners worden zelf verantwoordelijk voor verbeteringen. Enzovoort. Niet voor niets wordt een dergelijke lokale aanpak en verantwoordelijkheid onderschreven in het coalitieakkoord voor Amsterdam 2018-2022 en in praktijk gebracht.
Een andere reden, naast de voordelen van bewoners-eigenaarschap, is ook de zwakte van het sturingsmechanisme om goed de bewoners te bedienen. Nu loopt dat sturingsmechanisme vaak via de overheid. Wie is ‘’de klant’’? Nu is dat vaak de overheid waar de overheid bepaald wat voor bewoners goed is. Een directer sturingsmechanisme wordt bv door de buurtwerkkamers betracht. Maar het is een parallele infrastuctuur die naast de buurtorganisatie bestaat, niet de zelforganisatie van de buurt zelf verder helpt, en daarmee eigenlijk ontkracht. Door bewoners het zelf te laten doen is er per definitie een beter sturingsmechanisme.
Een gevleugeld woord inmiddels zijn de buurtrechten. ‘Right-to-Challenge’ is er zo een: het recht om taken over te nemen
Eerder werd al geschreven over het nadeel van een mooi concept als ‘Right-to-Challenge’. (https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2019/02/geen-right-to-challenge-maar.html )
Voortschrijdend inzicht leert ons dat we, als het om partnerschap gaat, niet moeten denken in termen van OF/OF maar EN/EN -- mits het bij EN/EN wel gaat om een partnerschap dat toewerkt naar wat het coalitieakkoord beoogt: de basis -- bewoners -- moeten in kracht worden gezet het zoveel mogelijk zelf te doen. Dat gaat niet van de ene dag op de andere. En dat zal een transitie van macht en middelen vragen, die nooit zomaar tot stand komt. Dit is waar de contracten die worden gesloten met tussen organisaties belangrijk zijn
De professionele organisaties kunnen en zullen een belangrijke rol blijven vervullen. Zij kunnen onder andere ‘schaal’ bieden en professionaliseringscapaciteit leveren. Maar dat moet dan wel op een andere manier dan tot nu toe worden ingezet. Want de inzet door de overheid van professionele tussen-organisaties heeft bewonersinitiatieven in het verleden maar al te vaak verzwakt in plaats van versterkt. (Zie ook: https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2019/08/hoe-stadsdeel-een-criminele-bende-liet-ontstaan.html )
De rol van de tussen-organisaties moet zijn om bewonersinitiatieven te helpen. En dus niet andersom. Dat laatste dreigt steeds weer te gebeuren: voordat je het weet staan er in de contracten die de overheid sluit met de tussen organisaties kreten als ‘nauw samenwerken met bewoners’ -- wat in de praktijk altijd neerkomt op ‘we gaan u horen, en het grabbelton- effect bepaalt wat we van uw input meenemen’.
Dat dus niet meer. Wie kan de ‘lead’ nemen -- daar gaat het bij de buurtrechten om. Het Dagelijks Bestuur (DB) van Stadsdeel Zuidoost heeft bij monde van de heer Dirk de Jager op 6 december 2018 heel helder uitgesproken dat bewoners de lead kunnen nemen. Dat is ook een belangrijk onderdeel van het coalitieakkoord.
Bij de behandeling van de gebiedsplannen op 6 december 2018 in Wi Eegi Kerki vraagt bestuurder Dirk de Jager aan bewoners om de lead te nemen in processen, en zegt daarbij toe dat de overheid bewoners daarbij zal ondersteunen.Video: https://youtu.be/er9ZfoJKCUo
Maar … en dat is een grote ‘maar’ … het is een utopie te denken dat bewoners(-organisaties) van de ene dag op de andere in staat zullen zijn die lead ook te nemen. De professionele organisaties moeten zich daarom inzetten om aan capaciteitsontwikkeling te doen bij bewonersorganisaties die het zelf willen doen. Dat is een andere rol voor professionele organisaties, en die vraagt om een andere mindset. Het begint met de contracten. Aanpassen dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten