Samenvatting: We zijn als buurtplatform het afgelopen halfjaar meer dan de helft van onze tijd en energie kwijt geweest aan dingen waarmee wij extern, ongevraagd, door de overheid, mee zijn opgezadeld. Een paar voorbeelden van het afgelopen halfjaar
(zie voor uitleg de vervolgtekst, dit een opsomming, FTE = Full Time Employee, een volledige arbeidskracht)
#1 Valse start K-midden-traject, politiek draagvlak fixen : 1,5 FTE-maand
#2 K-buurtfestival-perikelen en andere ‘verdeel en heers’-trammelant: 3 FTE-maanden
#3 Experiment met het buurtplatormbudget, politiek draagvlak fixen: 2 FTE-maand
#4 Ontwikkelbuurten budget fysieke/materiële verbeteringen > Ambtenaar viel weg > Als buurt ben je dan collectief geheugen voor de overheid: 1 FTE-maand
Dat vraagt dus meer dan een volle FTE erbij voor de EXTRA trajecten die er ineens incidenteel bijkomen..
Naast zulke incidentele zaken is er ook nog de structurele component: energie-weglekkers door de manier van werken van de overheid die teveel energie vraagt van bewoners(-organisaties). Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes
‘’zomaar’’ vier extra trajecten op je bord in een half jaar
#1 Kmidden politiek draagvlak: In het K-midden-traject bleek in maart 2019 ineens dat er al sinds januari 2019 een ambtelijke startnotitie bestond, waarin we aanvoelden dat teksten eruit zou worden aangegrepen (selectief shoppen) om tegenkrachten tegen bewoners-doen-het-zelf te mobiliseren. We investeerden tijd in het creëren van een nieuwe notitie, in goede cocreatie met de ambtelijke staf.
Toch werd juist de eerdere notitie van januari voorgelegd aan de Stadsdeelcommisie, die - zoals door ons verwacht - achterhaalde passages uit die notitie aangreep om eens goed de hakken in het zand te zetten zelfs de G-buurt als voorbeeld te stellen (Zie https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2019/04/midden-in-de-krachtmeting-van-de.html ). Uiteindelijk heeft de Stadsdeelcommissie toch unaniem een positief advies afgegeven, maar politieke handwerk dat wij moesten verrichten om de kwestie recht te zetten, heeft ons naar schatting zeker 1,5 FTE-maand gekost.
#2:Door de overheid gestimuleerde verdeeldheid en parallele infrastructuren. Een gebiedsteam dat verdeelheid zaait in de buurt, in plaats van samenwerking stimuleert. Het Kbuurtfestival is zo’n voorbeeld. We waren al enige tijd bezig een buurtfeest te organiseren. het gebiedsteam zet dan, parallel daaraan, een ander team van bewoners in kracht voor hetzelfde doel. Het gedoe daar met gebiedsteam, in de buurt heeft zeker vier maanden lang de helft van alle energie van ons hele team opgeslokt: Iedere bijeenkomst op K73 begon en eindigde ermee. Capaciteitsbeslag (allemaal onnodige energie): naar schatting 3 FTE-maanden.
#3 Buurtbudget politiek draagvlak Het experiment met het buurtbudget werd door het Dagelijks Bestuur in eerste instantie vooral afgestemd met de leden van de Stadsdeelcommissie (SDC) voor het gebied Bijlmer Oost (vier van de in totaal twaalf SDC-leden). Maar dit onderwerp had moeten worden gedragen door de SDC-leden van de coalitiepartijen in de Gemeenteraad (D66, GroenLinks, PvdA, SP). Rumoer en verzet in de eerste termijn van behandeling leidde ertoe dat we een heel traject moesten ingaan om allerlei zaken die over ons werden gezegd weerlegd te krijgen en de beschadiging aan onze naam en reputatie die dreigde ongedaan te maken en weer politiek draagvlak te krijgen voor dit experiment. Het hele team van Hart voor de K-buurt heeft zich gedurende de zomer (2019) keihard ingezet. Deze ongenode inzet heeft een capaciteitsbeslag van 2 FTE-maanden gekost.
#4 Ambtenaar viel weg, implementatie traject onderuit. Het budget van € 610.000 voor fysieke ontwikkeling van de buurt werd in september-oktober 2018 door ons opgehaald en in november-december met de overheid afgekaart (zie https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2019/03/ontwikkel-je-buurt-traject.html ). Op 8 maart 2019 hadden we de prachtige bijeenkomst in K73 waarin we het startschot gaven voor de implementatie (zie video). Daarna werd het stil, heel stil. De coördinerend ambtenaar ging overspannen naar huis omdat hij de machinaties en verkokerde werkwijze in het overheidsapparaat in Zuidoost niet meer aankon. Er is nu, inmiddels augustus 2019, een nieuwe ambtenaar aangetreden. Deze is van goede zin maar is nog totaal blanco: waar gaat het om, wie is wie, welke belangenafwegingen worden er gemaakt. Je merkt dan dat je als bewonersorganisatie als het ware het institutioneel geheugen bent voor de overheid. We zitten nu al bewonersorganisatie in feite in een ‘opleidings- en inwerktraject’ voor deze nieuwe ambtenaar. Dat doen wij natuurlijk graag, maar we hebben er niet om gevraagd. Deze ongevraagde (maar kennelijk nodige en nuttig) rol als ‘opleider’ van een nieuwe ambtenaar kost ons, Hart voor de K-buurt, naar schatting een volle FTE-maand.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over het herstel van de schade aan onze reputatie in de buurt! Immers: er werden, mede door ons via ons participatietraject ( https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2019/03/ontwikkel-je-buurt-traject.html ) aan onze medebewoners mooie dingen in het vooruitzicht gesteld (de extra bankjes, het hondenuitlaatgebied, electriciteit voor de foodtruck etc, kortom, alle fysieke verbeteringen die in de buurt zouden komen voor in totaal die € 610.000,-), en die nu alsmaar niet kwamen. Je geloofwaardigheid loopt deuken op. ook dat vraagt werkl om te hestellen
In totaal ben je als kleine, kwetsbare bewonersorganisatie in een half jaar tijd 7,5 FTE-maand extra kwijt aan alles wat je incidenteel op je afgevuurd krijgt van de overheid
Intussen wil je als buurtplatform nog wel gewoon de dingen doen die echte waarde leveren aan echte mensen in de echte wereld. Zoals een K-festival, WeMakeThe City, de reguliere nieuwsbrief voor de K-buurt (de ‘K-buurt TamTam’), enz. Maar om dat vol te kunnen houden met een extra last van 7,5 FTE-maand in en half jaar ben je dus een voltijd kracht extra kwijt aan overheidsgedoe, en dan vinden ze het raar dat je meer dan tachtig uur per week moet draaien om alles wat er moet gebeuren nog voor elkaar te krijgen.
De ‘opportunity cost’ (ofwel wat we hadden kunnen bereiken als we al die extra tijd hadden kunnen besteden aan wat werkelijk telt voor de bewoners in de buurt) is hoog, maar vaak onzichtbaar. Want datgene wat NIET is gebeurd, zie je ook niet. Zo was een van de doelstellingen van het jongeren-buurtfestival om externe sponsoren aan te trekken voor HiRadio, een netwerk te creëren voor de jongerenactiviteiten in de buurt en #LetsStopTheViolence tot een breder gedragen beweging te maken met een schare aan blijvende support. Mede daarom hadden we een groot scherm op het veld geregeld.
Maar we hadden gewoonweg niet de tijd om sponsoren aan te trekken (buiten de lokale AH en soortgelijken, die we toch al hadden als supporters) - simpelweg omdat we gedwongen waren onze tijd te besteden aan het creëren van draagvlak in de Stadsdeelcommissie (SDC) voor het buurtplatformbudget en het beantwoorden van vragen van de SDC-leden daarover.
Dat de SDC-leden vragen stellen en beantwoord willen zien, is uiteraard hen niet aan te rekenen. Het is niet alleen hun goed recht om dat te doen en te verwachten, het is zelfs zeer ge-eigend. Maar voor ons, Hart voor de K-buurt, als buurtplatform brengt al die communicatie aan en voor de SDC wel een opportunity cost met zich mee, die onvoldoende wordt doorberekend. En dit is maar een zo’n voorbeeld.
Behalve deze incidentele zaken (die dus bijna structureel zijn), is er de structurele component: de wel voorspelbare maar enorme en nauwelijks te dragen werklast die het in gang zetten der dingen met zich meebrengt:
Voor de veiligheids-top die we wilden organiseren, hebben we in januari 2019 -- 5-½ maand voor de datum van de top -- de aanvraag bij het Stadsdeel ingediend. Na veel vragen te hebben moeten beantwoorden (‘voor wie is het bloemetje dat u op het eind wilt geven aan de presenters?’) en meer onnodige vragenwerk, kregen we uiteindelijk twee dagen (!!!) voor de top zelf pas antwoord van het Stadsdeel op onze aanvraag -- en bleek dat slechts de helft van het budget werd toegekend.
Of neem het traject voor de Week van Kraaiennest. In maart 2019 vroegen we belet. 8 april hadden we daar een overlegbijeenkomst met het gebiedsteam over. We hadden toen nog elf weken voor de voorbereiding. Maar de besluitvorming in het Stadsdeelkantoor kostte 10,5 weken, met als gevolg dat wij pas drie werkdagen (!!!) voor de start van de Week van Kraaiennest mondeling het groene licht kregen van het Stadsdeel. Niet werkbaar en zoiets veroorzaakt organisatorische stress in de buurt. wat ook weer heel veel exra tid kost.
Iedereen in Zuidoost die iets wil doen, zit eindeloos en gefrustreerd formulieren in te vullen die niets bijdragen aan het resultaat, Integendeel: door alle werklast en rigiditeit waarmee de Stadsdeelbureaucratie de bewoners opzadelt, wordt het resultaat juist ondermijnd.
Lichtpuntjes zijn er wel. De overheid vraagt procesmatig vaak heel veel aan bewoners: aanvragen, rapportages etc Wij (Hart voor de K-buurt) hebben steeds tegen de overheid gezegd: als je dat vraagt, neem ons dan het werk dat dat kost uit handen, zodat wij ons kunnen concentreren op onze kerntaken. Daar wordt nu inderdaad gehoor aan gegeven, namelijk doordat we twee stagairs hebben gekregen die ons kunnen helpen. ( zie https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2019/09/twee-stagiaires-hoera.html ) Dat is een mooie ontwikkeling. Uiteraard blijven we pleiten voor een echt andere werkwijze (zie https://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2018/04/wat-is-agile-werken-purpose-over-proces.html ) in plaats van doekjes voor het bloeden. Maar tot die tijd is het inbrengen van capaciteit een welkome aanvulling en support voor ons.
Ook is er nu buurtplatformbudget. Het valt nog te bezien (het is immers ook een experiment) hoe de rapportage last opweegt tegen andere trajecten waar vooral op foutloos wordt gestuurd en dus weinig doen, maar op papier zit het er goed uit. We gaan het zien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten