De picknicktafel onder de brug bij Koppenburglaan in Kortvoort is weg. Onder hoge druk van handhaving met hoge dwangsommen. Maar dit verhaal gaat dieper dan een bankje onder een brug.
Het echte verhaal gaat over een grote groep Antillianen in Zuidoost die, sinds hun ‘’honk’’ Otrabanda gesloten werd, geen eigen plek meer hebben, en zijn neergestreken op de Koppenburglaan. In de buitenlucht maar nog enigszins beschut door die brug. Daar komen ze bij elkaar, spelen domino, verdelen hun gezamenlijk gekookte soep en drinken bier. Opklapstoelen en een bierkrat als meubilair. Dat zorgt, zoals veel buitenzijn in de Bijlmer, voor geluid en reuring in de buurt. Sommigen houden daarvan. Anderen ervaren overlast, meest mensen die een ander levensritme hebben, uit een andere cultuur, voornamelijk wit, komen en een veelal hogere sociale status kennen.
Afgelopen zomer stond de boel op springen, met wederzijds korte lontjes. We hebben een kmidden-cocreatie bank neergezet, een picknicktafel. Onder de brug. Het is gelukt beide groepen aan tafel te krijgen en het begin van een gesprek te gaan voeren. Maar de tafel is ook een statement om de Antillianen te laten weten: we weten dat jullie er zijn, jullie horen bij onze Bijlmer, jullie ZIJN onze Bijlmer, en jullie horen ook een plek te hebben. Het is geen Otrabanda, maar een picknicktafel als signaal.
De overlast ervarende groep heeft echter meer het oor van de handhavers en stadsdeelkantoormensen, die waarschijnlijk op hetzelfde levensritme zitten als die overlast ervarende groep. De picknicktafel moest weg. Niet dat er een oplossing is voor de Antillianen, maar er zo is er in ieder geval een oplossing voor de overlast ervarende groep. Althans, natuurlijk niet echt. Je kunt de Antillianen weg wensen, en een picknicktafel weghalen, maar dat is natuurlijk kul. Die groep is er en gaat nu echt niet elke dag om 18:00 uur achter de boerenkool thuis naar de TV kijken.
En dat een picknicktafel in de openbare ruimte het aanzien van Stadsdeel Zuidoost zou schaden? Hou toch op! Wat echt het aanzien van Zuidoost schaadt is dat deze mensen letterlijk op straat staan. En dan nog hun bankje weg halen? #BLM !
En zo komen we bij het derde niveau in dit verhaal: het begin van een echte oplossing. Hoe komen we van incidenteel bankjes schuiven naar structureel een plek? Het beleid is sinds enkele jaren om culturele groepen geen eigen ruimtes meer te geven. Vikaash is gesloten, Otrabanda dicht etc. Toch zie je dat de behoefte tot cultureel samenzijn zo groot is, dat er zelfs in kou en weer en wind in de buitenlucht bij elkaar gekomen wordt. Dat zegt toch echt wat. Ook al strookt dat niet met het beleid. Maar dan is er toch echt iets mis met dat beleid?
Voor sommige groepen in ons land met grote organisatiegraad en hoog op de sociaal economische ladder zijn er theaters, gesponsorde concertgebouwen en andere instellingen waar gelijkgestemden bij elkaar kunnen komen. Het wordt hoog tijd dat we ook voor de groep Antillianen de behoefte cultureel bij elkaar te zijn gaan erkennen en in voorzien in plaats van ontkennen wat overduidelijk bestaat. Dat vraagt ook leiderschap vanuit de groep zelf en daarmee organisatie graad. Wat heeft het stadsdeel of de wijkcentra in de buurt daar aan gedaan de afgelopen tijd? Als Hart voor de Kbuurt zetten we ons in https://youtu.be/yBKljd_JZTw zodat voor deze groep een structurele oplossing komt.
Daarbij vragen we ook, juist, de solidariteit en inzet van de overlast ervarende bewoner, die meer het oor van de macht hebben, dan de groep Antillianen. Deze zomer konden we een belangencoalitie voor een eigen plek voor de Antillianen smeden tussen de twee tegenover elkaar staande groepen. Nu is het tijd om kleur te bekennen en dit ook echt geregeld te krijgen. We rekenen op ALLE bewoners om zich daarvoor in te zetten.
Met het Kmiddencocreatie traject hebben we als bewoners de mogelijkheid een visie voor onze buurt neer te zetten. Laten we aansluiten bij waar de behoefte van de mensen kennelijk is. Daar hoef je geen participatie bijeenkomsten in het buurthuis met plakjes cake voor te houden onder leiding van een duur betaald communicatiebureau. Beleidsmakers willen zo graag ‘’de stille bewoners horen, die nooit komen inspreken’’ Die spreken idd nooit in, maar je kunt gewoon kijken, op straat, onder de brug. En laten we iets DOEN, oplossing creëren, in plaats van als surrogaat voor ''doen'' weer 20 processen lanceren.
Aan het eind van dezelfde Koppenburglaan staat wijkcentrum Kormelink. Op een steenworp afstand is Ala Kondre en in het kader van Kmidden wordt als experiment bij buurthuis Bontekraai tijdelijk een aantal containers geplaatst. Wellicht biedt dat een mogelijkheid? Waar een wil is is een weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten