Wat gaat hier mis...dit lijkt toch geweldig?

 NB: SINDS DEZE BLOGPOST GESCHREVEN WERD, ZIJN ER ZEER GOEDE ONTWIKKELINGEN TE MELDEN.  ER IS EEN DAADWERKELIJKE KENTERING MERKBAAR EN WE GAAN HET EXPERIMENT AAN OM DE PUNTEN ZOALS HIERONDER BESCHREVEN TE IMPLEMENTEREN. HIEROVER MEER IN EEN VOLGENDE BLOGPOST

Waarom deze casus?

Een belangrijke sleutel tot een betere buurt zit in een (lokale) overheid die ons steunt en onze energie, kennis, inzet benut en versterkt.

Op dit moment is te vaak het omgekeerde het geval. Je mag aan van alles meedoen - eigenlijk moet je wel want anders ben je niet aangehaakt - maar onze energie wordt versplinterd in plaats van versterkt, er is een enorme inspanning nodig om zelfs maar de kleinste verandering gedaan te krijgen. En voelt het te vaak als een bevoogdende overheid die ons behandeld als de kinderen van ouders ipv als partners die ieder een eigen complementaire inbreng kunnen hebben om problemen op te lossen.

 

Een buurt die graag de overheid helpt zich te verbeteren

Vandaar dat we als HartvoordeKbuurt, als coalitie van bewonerorganisaties, op pad zijn in een traject om te kijken of we kunnen komen tot een overheid die ons beter past. Een overheid die bedient in plaats van betrekt, en dat dan te vaak alleen voor de vorm. Kijk dus naar deze blogpost in dat kader graag: Het klagen voorbij naar constructieve kritiek. We weten dat veranderen niet vanzelf gaat, zeker niet bij een overheid. Onderdeel van onze outreach naar de overheid is af en toe terugvoeren hoe zaken overkomen, waarom dingen niet werken en vooral ook aangeven hoe het anders zou kunnen. Soms hebben we het gevoel dat er mensen in de overheid ook heel erg op zoek zijn om ons te begrijpen, daar wordt ook stevig geld aan uitgegeven, zie blogpost www.bit.ly/pratenheeftdatzin en toch vaak niet lukt. We willen de overheid graag helpen zich te verbeteren en denken dat dat alleen lukt als we onze conceptuele woorden ook kunnen vertalen naar en illustreren met concrete gevallen, casussen, om uit te leggen wat we dan bedoelen.

Hier is zo’n geval.

Laat me beginnen te zeggen dat de ambtenaar die dit verstuurde, een van de beste is die ik ken en haar intenties zijn 2000 procent goed.

HartvoordeKbuurt werd gevraagd deze flyer met de buurt te delen. Op het eerste gezicht zou je denken ‘’wat is er mis met het organiseren van een brainstormsessie voor de hotspot aanpak op het gebied van Schoon heel en veilig om problemen in de wijk aan te pakken?’’


En toch: De eerste reactie aan onze kant was er een van; Als we dit delen met de buurt moeten we dit delen met een ''Health Warning'' : This can seriously test your nerves’’.


Waarom?

 

Al vele malen eerder "ophaalsessies''

Er zijn al zo vaak dit soort input sessies geweest waar te vaak te weinig resultaat is geboekt en teruggecommuniceerd gerelateerd aan de bijdragers. Zo maar een greep:

• in zomer 2015 heeft een rondetafelsessie plaatsgevonden in buurthuis bontekraai over ‘verbeter de buurt’ waar 95% van het gesprek ging over de vuilproblematiek
• Is heel 2016 een ‘foKusgroep, een soort denktankje van buurtbewoners, actief geweest op uitnodiging van stadsdeel, om diep te graven en oplossingen aan te dragen.
• Werd op 28 oktober 2016 een ‘’Kbuurtuurtje’’ gefaciliteerd voor deze ambtenaar om buurtbewoners op te roepen te praten over grofvuil waar de Hotspot aanpak ook aan de beurt is gekomen, en ideeën werden geleverd en waar ook een verslag van online staat www.bit.ly/grofvuil28okt2016discussie
• Geholpen iedereen uit de buurt op te roepen om recent, 27 juni 2017, deel te nemen aan een ‘Schoon en heel” bijeenkomst in het buurthuis
• Een week geleden haar een email geschreven hoe het proces zou kunnen worden vormgegeven.

`U mag uw mening geven´´ Als je hetzelfde nog een keer doet op dezelfde manier krijg je zeer waarschijnlijk dezelfde uitkomst en wordt het, in alle eerlijkheid, lastig om als buurtorganistatie de bewoners, de mensen te vragen nog weer een keer hun tijd te geven. Weet ook dat hetzelfde, een steeds maar terugkerend ''ophaalcircuit-zonder-teruggeefcircuit' plaats vindt op vele andere onderwerpen.

Zonder wezenlijk effect

Wie naar deze bijeenkomsten gaat weet dat een groot deel van de tijd opgaat, heel begrijpelijk, aan bewoners die vooral willen aangeven hoe groot het probleem is voor hen. Logisch. Het wordt niet opgelost. Het gesprek komt vaak niet toe aan structurele oplossingen en al helemaal niet die te relateren zijn aan de input die werd gegeven. Vandaar dat velen allang participatiemoe zijn in dit stadsdeel (zie ook blog waarom de opkomst voor verkiezingen in ZuidOost laag zal blijven: http://bit.ly/blogpostnietserieusnemen )

'Wensen inventariseren’ versus ''Deep understanding''

Dergelijke sessies laten zeker een wens tot betrekken en horen zien vanuit ambtenaren. Da+s een mooie eerste stap. Maar omdat er nauwelijks wordt gewerkt met ‘deep understanding’ is het net alsof betrekken een belangrijker doel op zich is als middel om de oplossingen televeren. ‘’Deep understanding’’ aan de kant van een onderzoeker is niet alleen weten en vragen ‘’wat wil je’’ maar ook begrijpen ‘’waarom men het wil ‘’, of ‘’hoe men werkt’’ en vandaar uit naar oplossingen werken die aansluiten bij de echte behoeften en leefwijzen van mensen bijvoorbeeld.

Hoe dan wel?

Laten we wel wezen, na zoveel inputsessies is de kans dat er weer een nieuw ''gouden idee' komt erg klein. De echte barriere tot verandering zit 'm minder in het gebrek aan ideeën wat een nieuwe brainstormsessie zou rechtvaardigen, dan aan een gebrek in implementatie. Voor dat laatste is de hulp van buurt essentieel. Werk dan met hoe de buurt werkt. Ipv hoe de overheid werkt. Hier een aantal ideeën hoe het anders kan.

Durf ook het proces samen met de buurt vorm te geven, niet alleen de inhoud

Over het proces - hoe deze problematiek met de buurt te behandelen - kan kennelijk nauwelijks meegedacht worden, alleen over de inhoud. Om mee te denken daarover hebben we geen buurtbrede brainstorm nodig, dat werkt vaak juist averechts. Om mee te denken over het proces heeft deze buurt inmiddels een structuur, een sociale infrastructuur, ontwikkelt. Via de bewonerscommissies en HartvoordeKbuurt als ondersteuner en coordinatie van die coalitie. Werk daar dan mee en ondersteun dat. Dat versterkt tegelijkertijd diezelfde sociale infrastructuur, en zorgt dat deze infrastructuur ook voor volgende onderwerpen als armoede bestrijding, etc nog beter werkt.

Start niet van ''blanco''

Nergens in deze oproep/flyer staat informatie die verwijst naar wat er de vorige keren is opgehaald. En dan zoeken we niet letterlijke verslagen waar bewoners zelf heel lastig uit kunnen halen wat er nu eigenlijk staat. We zoeken vooral informatie die al doorzocht en geordend is en getilt naar een niveau. Geef een analist een dag de tijd en die abstraheert al die informatie, scheidt primaire van secundaire zaken en visualiseert het op een manier dat het snel te begrijpen is. Nieuwkomers tot de discussie krijgen zo het gevoel dat input kennelijk serieus wordt genomen, en oud-gedienden bij de discussies zijn blij omdat niet weer van ´nul/nivo´de discussie van vorige keer weer hoeft te worden overgedaan. En maak dat analyse proces ook transparant, door bronvermelding, online delen, etc

We denken dat we als buurtorganisatie behulpzaam kunnen zijn in dit proces en bij de verwerking van dit soort informatie omdat we nu eenmaal context en bewoners beter begrijpen dan menig communicatieburo of consulting bureau.

Ga voor resultaat ipv participeren als doel

Gooi dat ´´íedereen dezelfde kans om mee te doen´´ meteen over boord. Dat lijkt misschien wel zo van de kant van stadsloket, maar is sowieso niet het geval. Niet iedereen kan lezen, niet iedereen kan zich permitteren te participeren, niet iedereen heeft dezelfde houding tot áutoriteit etc. Mensen willen vooral een betere leefomgeving.

Ga niet iedereen uitnodigen en zeg dan ‘’Ja maar iedereen heeft kunnen komen’’ (gelijke kansen) maar hanteer bijvoorbeeld eens een onderzoeksmodel waarbij je zelf op onderzoekspad gaan. Ga kijken waar de kracht zit in de wijk. En anders doe je even een eerste rondje bij de belangrijkste netwerk ontsluiters. (geef die ook de waardering in de vorm van waarde waarmee ze de belasting kunnen betalen om dat gesprek te kunnen voeren, anders pleeg je roofbouw op ze, dat is geen duurzaam model) Differentieer de aanpak, bijvoorbeeld per soort flat of segment bewoners, en ga vervolgens aan de slag met diegene die een achterban hebben of die dingen waar kunnen maken in co-creatie http://bit.ly/blogpostcocreatie

Durf het bereiken van de oplossing en verandering eens voorop te zetten als doel, niet het iedereen gelijke kansen geven mee te doen. Soms moet je breed, soms moet je diep. Als je als 4 x breed de buurt in bent geweest, dan wordt het tijd om eens een keer de diepte in te gaan. Kijk of je chocola kunt maken van al die input, ipv weer meer input te vragen. Ga aan de slag met een partij of de partijen in de buurt waarvan je denkt dat ze het verschil kunnen maken. Ga een experiment aan op 1 plek. Leer van of maak een best practice in de wijk. Maar ga ajb niet weer op zoek naar ideeën met een groot sleepnet door een buurt waar de meesten als ze de vissersboot aan zien komen allang mentaal zijn afgehaakt en zich niet voor de zoveelste keer laten vangen.

 

Hoe zou ik proces vormgeven, als ik die overheidsambtenaar was?

1) analyse en hypothese Ik zou een slag (laten) maken door alle input die de afgelopen tijd is gegeven, ervaringen uit andere buurten etc. om een deep understanding te krijgen van de problematiek en de buurt en vandaar uit als afdeling te komen met hypothesen voor oplossingen. Maak dat online beschikbaar en vraag om reacties waardoor het met de power of the crowd nog beter en robuuster kan worden.

2) proces samen vorm geven: Identificeer de 1 of 2 sleutelfiguren of partijen die kunnen helpen de buurt te ontsluiten, en bespreek met hen de hypothesen en proces en sta daar dan ook echt voor open. In onze email van vorige week gaven we bijvoorbeeld aan dat het zin heeft de 4 torenflats anders te behandelen en dus een aparte bijeenkomst dan bijvoorbeeld Kleiburg, wat een heel andere flat is met een heel andere populatie. Ga dus een apart gesprek aan met de bewonerscommssie van Kleiburg en een apart gesprek aan met de BC's van de 4 torenflats.

Als de tijd en de middelen er zijn, draai dan (1) en (2) om en maak vooral ook de analyse samen met de sleutelfiguren. Dat leidt tot echte cocreatie  http://bit.ly/blogpostcocreatie

3) Hou dan pas een grotere buurtsessie, maar doe dat dan als CO-PRODUCTIE met de netwerk ontsluiters die je hierin hebt meegenomen. Sta samen op de buhne, samen bij de beamer. Laat de buurtbewoners die het gaan helpen regelen, de helft van het verhaal doen.

4) Maak budget beschikbaar wat de buurt in staat stelt de expertise te leveren, de buurt te helpen bereiken en als partner mee te doen, complementair aan wat de overheid kan doen. Het model 'doe het als vrijwilliger wanthet levert je een betere buurt, is van het nivo 'geef als bakker je broden gratis weg want je wilt toch niet dat de mensen in de buurt honger hebben' Maar dat is een andere discussie voor een volgende blog... :-)