In Amsterdam Zuidoost is het de bedoeling van het politiek bestuur om de buurtbudgetten van het democratiseringsprogramma van de gemeente, te gebruiken om sterke(re) bewonersplatformen per buurt te bouwen en die ook positie te geven tov de overheid. zie oa https://youtu.be/KO8Y2gQId8Y (2 min)
We merken in de praktijk dat in de ambtelijke uitvoering dit niet omarmd wordt, en teruggebogen wordt naar aanspreken van individuele bewoners om te komen met hun individuele buurtverbeteridee, wat dingen oplevert als een bloemenlint. Nu is er niets mis met een bloemenlint, alleen verandert het structureel niet heel veel. Terwijl het juist de onderkant van de maatschappij is die structurele verandering zo nodig heeft.
Waar kan dit nu aan liggen?
Er zijn diverse manieren om bewoners-invloed te regelen: individueel je stem laten horen is iets wat bij de bovenbubble van de maatschappij past. Aan de onderkant van de maatschappij werkt het vaak anders, sleutelfiguren spelen vaak een belangrijke rol om een stem te geven aan hen die je te weinig hoort of ziet. Mensen weten niet alle issues, zijn te vaak bezig met overleven, maar vertrouwen op basis van ervaring in de buurt, dat iemand die ze vertrouwen voor hen het beste zal realiseren. Dat is het model van de ge-organiseerde bewoner, invloed door collectivisering.
Wat ik zie gebeuren is dat veel beleidsmakers en -uitvoerders minder bekend zijn met dit model of er minder affiniteit mee hebben (want ze hebben zelf immers die noodzaak niet via een sleutelfiguur hun stem te laten horen) , en vwb bijvoorbeeld buurtbudget implementatie liever inzetten op bewoners die individueel een bloemenlint naar voren brengen (ongevaarlijk) dan op georganiseerde bewoners in kracht zetten (die vervolgens transparantie gaan eisen, de tweedeling van de samenleving gaan aankaarten, gaan agenderen dat ze beter bediend willen worden door de overheid en instanties, etc. )
Ongetwijfeld gaan de ambtenaren niet buiten hun boekje, want er is vast ruimte tot interpretatie bij de uitvoering, de zogenaamde regelruimte. Maar in de uitvoering van beleid zit kennelijk macht. Hoeveel invloed geef je bewoners en op welke manier geef je die invloed. Bouw je met buurtbudget een zelforganisatie op met ballen, of hou je het liever bij een buurtbudget proces waar het proces zoals ambtenaren dat als goed ervaren centraal wordt gesteld, en de invloed van bewoners beperkt tot de invloed op de besteding van het budget en er geen lange termijn en structurele invloed mee wordt gebouwd? Terwijl op die manier dit democratiseringsbudget juist wel heel veel meer maatschappelijk effect, waarde en rendement zou kunnen toevoegen.
Ik ga er sowieso van uit dat iedere ambtenaar de publieke zaak goed dient, onwil zal het zeker niet zijn. Ik zie wel onbekendheid en een gebrek aan affiniteit, of misschien is het ongemakkelijkheid, met deze vorm van bewonersinvloed en dat zou kunnen verklaren waarom afd democratisering in Zuidoost niet lijkt uit te voeren wat we al tijden vragen en het dagelijks bestuur van Zuidoost expliciet aangeeft: de buurtbudgetten gebruiken om sterke(re) bewonersplatformen te bouwen per buurt die een positie tov de overheid kunnen pakken. Er wordt begonnen met een 'geld-verdeel-proces' in plaats van met ‘wat is er nodig voor organisatie-opbouw-proces' (zie ook eerdere blogpost http://hartvoordekbuurt.blogspot.com/2022/02/snel-bijsturen-naar-doel-buurtbudget.html )
met een proces wat ze kennen omdat ze zich misschien geen voorstelling kunnen maken dat er ook een heel ander soort proces mogelijk is.
En zo blijft relatief de grotere invloed van de bovenbubble in stand doordat het model van invloed hen/ons past en in stand blijft en het model van invloed-via-georganiseerde-bewoners steeds moet vechten om aan tafel te komen en in kracht gezet te worden.
****
PS toegevoegd 1 mei : zie ook dit artikel in de Groene over sociale ontbinding en hoe de samenleving steeds meer segregeert langs de breuklijnen tussen rijk en arm
Deze issue is al langer onderwerp van aandacht en concern. Zie ook bijvoorbeeld dit artikel in de Zuidoostenmeer van al weer 30 september 2021
Wat vreemd is dat ondanks dat Hart voor de Kbuurt links en rechts als voorbeeld wordt gesteld, en zelfs prijzen krijgt, niemand een keer langskomt om het gesprek eens aan te gaan wat nu precies de sleutel succesvoorwaarden zijn, wat daaruit te leren is, om wat in K-buurt gebeurt te kunnen doorzetten naar de rest van Zuidoost en met het kader van de buurtbudgetten model c/zuidoost (zie de video bovenaan deze blog) . Communicaties met stadsdeel waarin dat gesprek werd aanboden, bleven onbeantwoord. Wat het gevoel versterkt dat dit soort invloed, van georganiseerde en gecollectiviseerde bewoners per buurt, wel met de mond wordt beleden als wenselijk maar dat niet in daden wordt omarmd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten